Helsing frå Birkina Faso!

Fekk inn over 3000kr under innsamlingsaksjonen vår. Dei pengane er no på plass i Ouagadougou, Burkina Faso, og skal brukast på ein heim for foreldrelause born og enker. Madame Sòre, som me budde hos i ei veke når me var i Burkina Faso (mor til Zaina frå Burkina Faso som gjekk på UWC på Haugland), er vår kontaktperson. Det fyrste prosjektet deira vert å gje mat til borna i barneheimen. Seinare vert nokre av pengane brukt til å plukke ut 10 av borna og gje dei ei grunnutdanning! Dersom det lar seg gjere vil pengane også gå til små oppstartslån for dei enkene som ynskjer å starte eigne små føretak. Det er kjekt å vite at pengane me fekk samla inn er i trygge hender og at dei kjem so godt med ei eit av verdas fattigaste land.

Sigurd S.

Tilbake i Senegal.

Er no tilbake i Senegal. Kosar oss paa feriepalasset til El-Hadj. Her kjem nokre bilete av den skitne turen vaar fraa Guinea. Kjem til Oslo paa onsdag og til Bergen paa Torsdag. Snakkast!

I Guinea paa veg til Guinea-Bissau.

Turen var lang, vegen var daarleg og det einaste me fekk tak i av mat var broed.

Terje soev paa ein stol paa grensa mellom Guinea og Guinea-Bissau.

Ferjetur i Guinea-Bissau.

Sigurd klappar ei krokodille i Gambia.

Eventyraren Bertil Harding.

Det gaar mot slutten...

Gjekk for aa sole meg igaar og presterte aa verte solbrend, etter 3 maanader i afrika! Elles gaar dagane med til god mat og mykje BBC, CNN og arabiske filmkanalar. Tidlegare idag var eg i ein park med hundrevis av apekattar. Det var koseleg.

Kjem til Oslo 3. mai og til Bergen 4. mai, etter det er det rett heim for aa jobbe paa sjukeheimen fram til min neste tur til Estland 30. mai.

Ny blog: estlandtilportugal.blogspot.com

...her kjem nokre gamle bilete...

Terje, Salif, Madame Sore og Sigurd i tradisjonelle Burkina Faso klede

Foer...

...og etter

Born i Dogon Country

Paa markedet i Djindourou i Dogon Country

Ein jaktar i Dogon Country

Terje og Muhammar Gadaffi i Timbuktu

Solnedgang paa Niger

Sydenferie i Gambia

Me er no komne oss til Gambia og har funne oss eit flott hotell ikkje so langt fraa stranda. Her har dei BBC og CNN so me skal nok faa ta att for lite fjernsynssjaaing dei siste maanadane. Vert her sikkert ei vekes tid foer me reiser vidare til Senegal og meir strand og sol.

Hadde tre fine dagar paa ei oey utanfor Bissau. Daa me kom tilbake til Bissau fann me ut at me trengde meir pengar for aa komme oss vidare. Daa banken i bissau ikkje kunne ta VISA, maatte me ty til Western Union igjen. Tusen takk for hjelpa Sigurd B.!

Vaart gambiske mobilnummer er: +220 7777984

Liberia, Guinea og Guinea Bissau!

Ei stund sidan sist no, oppsummering av det me har gjort:

Foer me reiste fraa Accra hadde me ein fest hos Mrs. Grace Adu-Badu. Terje og tvillingsystera til Grace, Glays, varma opp med Brandy foer me aat ein kjempe god middag. Etterpaa spelte Terje opp til dans og eg laerde alle aa danse halling! Fekk berre sove nokre timar for me maatte opp kl. 04.00 for aa reise til flyplassen. Daa me skulle gaa ombord i flyet, fann plutseleg det nigerianske flyselskapet Bellview ut at dei hadde gloeymd aa fylle paa bensin. Etter ei stund verka det som dei hadde alt under kontroll og me kunne ta fat paa turen til Monrovia. Mellomlanda i Abijan i Elfenbeinskysten. Marran, forloveden til ein ven av ein ven av Barry, barnebarnet til Mrs. Grace, tok imot oss. Det viste seg at ho ikkje lenger var forlova med venen til venen til Barry, dei hadde slaatt opp for fire aar sidan, men ho ville no hjelpe oss allikavel. Fann eit ok, men svaert dyrt hotell like utanfor Monrovia. Folk i Monrovia var svaert hyggeleg og hjelpsame. 13000 SN-soldatar har no vore i landet i over tre aar og ting byrjar aa verte normalt igjen. Snakka med ein serbisk soldat, han sa at det fyrste SN gjorde var aa kjoepe alle vaapena til rebellane og sidan daa har det nesten ikkje vore noko problem i landet. Han kjeda seg og ville heim. Han meinte det var pengesloesing fraa SN si side aa ha so mange soldatar stasjonert i landet daa det er so mangen andre stader der dei treng dei meir (blant anna elfenbeinskysten). Reiste til Robertport paa grensa til Sierra Leone den andre dagen. Vegen var daarleg og med alle SN stasjonane me maatte igjennom tok det si tid. Dei spurde kva me jobbe med her i Liberia og vart litt paffe daa me sa me var turistar. Traff nokon andre folk, dei ville ta bilete av oss, for me var dei fyrste turistane dei hadde sett i Liberia.. Hoeyrde rykte om at det kunne la seg gjere aa faa gratis haik med eit SN-helikopter, so me gjekk til UNMIL (Uniteed Nations Mission In Liberia) sitt hovudkvarter og fekk ordna oss ein haiketur til Greenville, ein by langs kysten lenger soer i landet. Ingen av oss hadde koeyrd med helikopter foer so det var stor stas.

Turen fraa Monrovia til Conacry, rundt heile Sierra Leone, tok me i tre etapper fraa Monrovia til Ganta (grensa til Guinea), fraa grensa til N'Zerekore og fraa N'Zerekore til Conacry. Traff nokre hyggelege folk som skulle same veg, so me fann oss ein bil som kunne koeyre oss direkte. Turen tok nesten 20t og vegen var for det meste forferdeleg. Var i Conacry i ein dag og fekk ordna oss dei siste visuma me trengde for Guinea Bissau, Gambia og Senegal. Bestemte oss for aa ta baat til Bissau fraa ein by litt lenger nord i Guinea, Kamsar. Paa veg til Kamsar traff me ein hyggeleg 59 aar gammal mann, Mohammed, som hadde studert i Aust Tyskland paa 70-talet! Me snakka ein slags blanding av tysk, fransk og engelsk med han og han inviterte oss heim til han for aa overnatte, so kunne me finne oss ein baat dagen etter. Det viste seg at det ikkje gjekk nokon baat den dagen, so me bestemt e oss daa for aa reise med bil. Reiste til Boke for aa faa transport vidare derifraa til Bissau. Det viste seg aa vere svaert faa folk som pleidde aa reise den vegen, so me enda opp med aa vente i over 28t foer bilen var fullt opp. Fann ogsaa ut etterkvart at me maatte ta ein enorm omveg for aa komme oss til Bissau fordi vegen var so daarleg. Etter fleire punkteringar og stopp for aa hjelpe andre (ingen klaga daa sjaafoeren fann ut at han ville hjelpe nokon andre i 2t) , kom me til grensa. Den var stengd so me maatte sove der. Fulle av sand og troette etter mykje reising, sovna me paa ein benk.

No er me komne fram til Bissau i Guinea-Bissau og slappar av etter mykje hektisk reising. Skal i morgon reise ut til ei oey like ved aa feire paaske paa stranda der i nokre dagar. Etter det gaar turen til Banjul, Gambia, og meir strandliv.

Bilete kjem seinare!

Fann ein skikkeleg internettcafe, so her kjem fleire bilete...

Ikkje mykje har skjedd sidan sist. Me slappar av hos Mrs. Grace Adu-Badu og gjer oss klar for Liberia tur i morgon tidleg. Eg (Sigurd) hadde 38,8 i feber i gaar so eg gjekk for aa sjekke meg for malaria, det var heldigvis ikkje det.

Har faatt inn bra med pengar til no til innsamlingsaksjonen vaar. Tek gjerne i mot meir! (Kontonummer: 97106095969, Sigurd Sandvik 6968 Flekke)

Ved bassengkanten, Lome, Togo.

Benin grensar til oljerike Nigeria, so her sel dei mat og smugla bensin om eit anna langs vegane.

Tradisjonell mopedgeitetransport i Abomey, Benin.

Sigurd toeffar seg med solformoerkingsbrillene sine i Kpalime, Togo.

Eit slott paa toppen av eit fjell utanfor Kpalime, Togo. Det var her eg var under solformoerkinga.

No er det like foer det skjer, alle ventar i spenning.

Dave og Mark fraa England har utstyret i orden.

Dette kunne vel i grunn ha vore kva som helst. Ikkje so lett aa kapre den store hendinga med mitt 3x zoom digitalkamera.

Baaten min (med eit flott Snoopy segl) paa veg til styltelandsbyen Ganvie i Benin.

Styltelandsbyen Ganvie, Benin.

Born viser seg fram ved Lake Bosomtwi, Ghana. Han kvite mannen bak er Terje.

Terje og T.J. ved Lake Bosomtwi, Ghana.